N-VA over akkoord taalrol Brusselse procureur: “Slag in het gezicht”

Het federale kernkabinet heeft een akkoord gevonden over de taalrol van de toekomstige procureur des Konings van Brussel, een functie die jaren vacant staat. De kern behoudt de verplichting dat het Brusselse parket wordt geleid door een Franstalige. “Een slag in het gezicht van alle bekwame Nederlandstalige magistraten”, stelt Kamerlid en voorzitster van de commissie Justitie Kristien Van Vaerenbergh.

Onbegrijpelijk dat Vlaamse Vivaldi-partijen meegaan

“De regering-De Croo voert hiermee de door het Grondwettelijk Hof vernietigde regeling gewoon terug in. Ik noem dat schaamteloos”, reageert Kristien Van Vaerenbergh over het akkoord van het kernkabinet. “Op deze manier kan een Nederlandstalige nooit in aanmerking komen voor deze topfunctie binnen het tweetalig arrondissement. Zelfs de huidige waarnemende procureur des Konings wordt, puur op basis van het feit dat hij Nederlandstalig is, aan de kant geschoven. Dat is pure discriminatie en ik begrijp dan ook niet dat de Vlaamse partijen hier zomaar in meegaan.”

N-VA-voorstel zonder debat van tafel 

De N-VA had zelf een wetsvoorstel neergelegd in het parlement. Dat voorstel voorzag in een afwisselende Franstalige en Nederlandstalige procureur des Konings zodat alle bekwame magistraten ongeacht hun taalrol het parket konden leiden. Het voorstel vereiste ook tweetaligheid van alle topmagistraten binnen het tweetalig arrondissement. “Het is een historische fout dat niet alle hoge magistraten in het Brusselse gerechtelijk arrondissement verplicht Nederlands en Frans moeten kennen. Hoe kunnen we nu een efficiënte Justitie verwachten als de hoogste magistraten elkaar niet eens begrijpen?” Het voorstel werd zonder debat weggestemd.

“Vijf jaar lang was de benoeming geblokkeerd omdat het Grondwettelijk Hof terecht vond dat Nederlandstaligen gediscrimineerd werden. Dat veegt de regering-De Croo nu gewoon van tafel. Dit zal dan ook ongetwijfeld opnieuw aangevochten worden waardoor we binnen enkele jaren terug in dezelfde malaise belanden”, besluit Van Vaerenbergh.